دانشگاه تبریز از دانشگاه‌های دولتی مادر و جامع ایران وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که در شهر تبریز واقع می‌باشد. این دانشگاه شامل ۲۲ دانشکده و در کل دارای ۲۹ قطب علمی و مجتمع آموزشی است. دانشگاه تبریز، در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی، از سوی دو تن از اساتید وقت دانشگاه تهران، به نام‌های مصطفی حبیبی و خانبابا بیانی جهت راه‌اندازی واقعی با امکانات مورد نیاز، تأسیس شد. در رتبه‌بندی‌ دانشگاه‌های ایران توسط وزارت علوم، دانشگاه تبریز، در جایگاه ۱–۵ دانشگاه‌های مادر قرار گرفت و توانست رتبهٔ چهارم دانشگاه‌های ایران را از آن خود کند و همچنین در سطح‌بندی دانشگاه‌های ایران، دانشگاه تبریز توانست سطح کیفی A را به‌دست آورد.

رتبه‌بندی دانشگاه در سطح بین‌الملل و ایران

رنکینگ جهانی

در رتبه‌بندی مؤسسه تایمز(THE) در سال ۲۰۲۲ دانشگاه تبریز توانست در رتبهٔ ۶۰۱–۸۰۰ دنیا قرار بگیرد. این دانشگاه در نظام رتبه‌بندی دانشگاه لایدن(CWTS) در سال ۲۰۲۱ توانست رتبه ۴۸۶ جهان را در معیار مرجعیت علمی کسب کند و رتبهٔ چهارم دانشگاه‌های جامع ایران را به‌دست‌آورد. در رتبه‌بندی (URAP) رتبه ۵۸۹ را در سال ۲۰۲۲ توانست به خود اختصاص دهد. همچنین بر اساس رتبه‌بندی جهانی ISC، این دانشگاه در رتبه ۵۱–۷۵ دانشگاه‌های جهان اسلام قرار گرفت. در رتبه‌بندی یو. اِس. نیوز(U.S.News) در سال ۲۰۲۲ دانشگاه تبریز در ردهٔ هفتم کل دانشگاه‌های ایران قرار گرفت و موفق شد با ۱۴۷ پله صعود نسبت به سال قبل، در جایگاه ۶۸۴ دنیا قرار بگیرد. در رتبه‌بندی شانگهای(ARWU) رتبهٔ نهم را در میان کل دانشگاه‌های کشور کسب کرد و ردهٔ ۸۰۱–۹۰۰ جهان را به خود اختصاص داد. در سال ۲۰۲۱ نظام رتبه‌بندی دانشگاه ملی تایوان(NTU) رتبهٔ ۷۰۱–۷۵۰ را به دانشگاه تبریز داد.

رتبه‌بندی داخلی

در رتبه‌بندی دانشگاه‌های ایران بر اساس رتبه‌بندی وزارت علوم، دانشگاه تبریز جزو دانشگاه‌های تراز یک ایران (در رتبه ۱–۱۵) قرار گرفت و در بین دانشگاه‌های جامع کشور ردهٔ ۱–۱۰ را کسب کرد. بر اساس آمار آنلاین بخش علم سنجی و رتبه‌بندی دانشگاه، پایگاه سیویلیکا(CIVILICA) که تعداد مقالات تولید شده در کنفرانس‌های کشور را اعلام می‌نماید، دانشگاه تبریز با داشتن حدوداً ۲۲۹۰۰ مقاله داخلی و ۱۹۶۰۰ مقاله بین‌المللی در رتبه ششم دانشگاه‌های دولتی کشور از نظر تعداد مقالات و ژورنال‌ها و کنفرانس قرار دارد.